පියඹා ඇදෙමි දුර ඈතක මම තනිව
නෙක වතු උයන් අභිබවමින් ගගන මැද
කඳුහෙල් තැනිතලා බඩ ඕවිටි අතර
සරතැස නොමැත මේ සුවිසල් අහසෙ මට
පණ නළ දිසි මද නල ඇත තනි මකනා
පියඹමි නොයෙක් සෘතු එකිනෙක පහු කරලා
රැය මට පුදසුනකි හද සතුටින් පුදනා
වෙන කිසි දෙයක් නැත ඇවසිව මට දැනිලා
නොනිමා වෙන සැරියෙ මුල් අදියරෙ ඉඳලා
නුඹ වැනි නොයෙක් බාධක ඇත හමූවීලා
හද අලවනා කවි බැඳිමුත් මට කියලා
මම නොනැවතී යමි සඳ නුඹ අතහැරලා
-~~~ ඉරිසියාකාර <3 හිනාව ~~~-

Friday, August 5, 2011
Thursday, August 4, 2011
යතුරු ලියන්නිය ~~~-
යතුරු පුවරුවෙ බොත්තම් මත
සූ සැට වන්නම් නටන දෑඟිළි
දහඩියෙන් පෙඟුනු හැට්ටය
.දෙදරණ පංකාවෙ
බොරු හුලඟින් නැහැ වුන
මරහඬ නංවයි
වයෝවෘද්ධ යතුරු ලියනය
අවසන් හෝරාවේ පසුවන
යතුරුලියන්නියගේ වෛරයෙන්
අනේක පීඩා විඳ
අල්ලපු කාමරේ තියෙන
අළුත් කොම්පියුටරේ දකින
-~~~ ඉරිසියාකාර හිනාව ~~~-
හෙළුවේ කිරුළ ______ . . .
පැට්ටේරි ප්රෙමය ~~~-
අකුණු සැර සරින්
ඉහළ පහල යන
තියුනු ඉඳිකටු තුඩ
රෝස මල් පෙති සදිසි
ඔය දෑඟිළි අතරින්
යයිදෝ බියෙන්
බලා හිඳ ඔබ දෙස මම
කර්කෂ වචනයෙන්
සංග්රාහ ලැබූවෙමි
සුපර්වයිසර්
ඇගෙන්
-~~ ඉ ♥ හි ~~-
Subscribe to:
Posts (Atom)