කඳුළු

කඳුළු වලින් පොඟව ගත්ත
රක්ත වර්ණ නීල නුවන්
අහස දිහා බලාගත්ත
අතම ඉන්න නීල නුවන්

බෝල බෝල කඳුළු බින්දු
මගෙ දිහාම බලා ඉඳන්
සඟවන්නට හදන රහස
හීනෙන් හරි මට කියපන්

පින් නොකල පින් ඇස් .....

දෙකනේ රුවා ඇති රන් තෝඩුවට නොව
වරලේ ගසා ඇති අරලිය මලයි සුව
නිතඹේ ඇඳුනු රේඛාවක් කියන කව
සුවදේ ඔබේ ලඟ හමනා සුවඳ තව

ඉඳුලේ නොගිය දෙතොලේ ඇති හිනාවයි
කඳුලේ පහස නොලැබූ වාසනාවයි
මිදුලේ පිපුනු වතු සුදු මල් පරාදයි
උකුලේ කලය මට වැඩි පිං කෙරූවයි

සළුවෙන් මුවා කර පද්දන හැඟුම් වැල
ඉවසුම් නොදී රඟදෙන රණ හසුන් පෙළ
නෙරියේ කොනක පැටළුනු අරලියා මල
හිමිදිරි උදය කිම මා මේ පිනක් කල

ඉර ඈතයි මගෙ ලෝකෙන් ගොඩක් දුර
සඳ ඈතයි සිව් සිය ගව් සහක් දුර
නුඹ ඈතයි බලනා කවුළුවෙන් දුර
දැනුනාමයි මම කල මහ පවක බර

නුඹ දකිනා මගෙ ඇස වාසනාවන්
නුඹ විඳිනා මගෙ හිත වාසනාවන්
නුඹ පතනා මගෙ හිත වාසනාවන්
නුඹ ලැබෙනා ඔහු තව වාසනාවන් 

ගුරුතුමී

කර්කෂ වචන
ගෝරනාඩු පිරි
කොල්ලුපිටියෙ
මහ ගිණි දවාලක
කරම් පතක
ඉත්තන් මෙන්
විසිවෙන මුහුණු අස්සේ
දුටුව මම
ඒ දයාබර දෑස
මහ සෙනග යන
තාර පාරෙ මැද්දෙම
දූවුලි වැදුන
නුඹෙ දෙපා වැන්දාම
"බුදු සරණයි පුතේ"
කියල කිව්වාම
මට මතක් උනා
"අයන්න කියපන් පුතේ"
කිව්ව හැටි
මගේ දයාබර
ගුරුතුමී...

අතගෑවෙ රණ තිසරිඳු නුරාගයෙන්
මට පෑවේ නුඹ හදවත නිරාසයෙන්
තව බෑනේ සිප ගන්නට සෙනේහයෙන්
මට ඕනේ අත ගන්නට නිමේශයෙන්

සේලයෙන් වසා නුඹ කට කාර කම
සීතලෙන් කසා තව හිත ලෝබ කම
යහනයෙන් මුදා මම මනමාල හිත
සීරුවෙන් වඩා ගෙන යමි ඈත නුඹ

ඔබ සහ මම

ඔබට ආදරය කල මම
----------------------
ඔබව
"ආදරය" කියා
නම් කළෙමි
...
එවිට

මගේ ආදරය ප්‍රථික්ෂේප කළ ඔබ
---------------------------------
"මූසළයෙක්"
කියා
මා නම් කර ඇත

මගේ ප්‍රේමය

මහා කිවිඳෙක් ඉඳන්
කලා මට අභියෝගයක්
හරි උඹට හැකිනම්
කරපන් උපමාවක්
උඹේ ප්‍රේමයට

දත් මිටි කාලා
දාඩිය දාගෙන
කට ඇරලම
මම කිව්වා

"අවුට් සාන් සුකී" වගේ
මගේ ප්‍රේමය

නයා

නොදකින් ....

පෙනේ තිබුනට
දළත් තිබුනට
විද්දෙ මොකටද

තවත් විසකට

නැහෙන හින්දා
විසෙන් තව විස
අමතකවද මන්දා
විද්දෙ උඹ මට

විදුම් ලැබූ මම
සාලෙ මැද
සෝෆාවෙ
විදින ලද උඹ
පැඟිරි ගහ යට
සාමදානෙ .....

 

අම්ම්බලම

හීතල හිරිගඩ්ඩ
නැති උනාට
A/C හිමෙන් තෙත් වෙන
නොයෙක් කාමර අභියස
සුරලොව සැප
...මවන මිහිපිට
කොල්ලුපිටිය ....

ඉබාගාතේ යන
හිඟන මගේ
අළුත් අම්බලම

සිපගතිමි ගිනි අවිය ..

කකෑරුණු සිතිවිලි
…අතීතය හාරද්දී .
…දෑස් පුපුරා මිරිකෙන
…කදුළු වලට ඉඩදී ...
…විවර කලෙමි
…සිතිවිලි සොරොව්ව ..

…වෙනදාට එක පිට එක
…අවත් රළ
…දෙවැට අද්දර
…ගල් වැටට උඩින් ආවෙම නෑ

… ඒත් අකම එක දවසක් ආවා..

…ගල් වැට
…තිබුනු තැනක් වත් නෑ

…ජීවිතයේ මට උරුම වූ
…සබ්බ සකල මනාවම
…මොහොතකින් රැගෙන යද්දී.
…අවසානයේ ඉතිරි වූ
…හුදෙකලාව මුල් බැසගත්
…කැඩී බිදී විසිරුනු ..
…හිත
…හදාගන්නට බැරිම තැනදී.. …………
…
…සිපගතිමි ගිණි අවිය .. ..

අනධ වූ සෙනෙහසට
…ඉකි බින්ද යෞවනය
…
…
…මල් හැලී ඉපල් වුනු
…කටු පිරුනු වසන්තය
…
…
…පුදසුනේ මියැදුනු
…සෙනෙහසේ සුසානය……
…
…
…නෙත ගැටුනු මානයේ
…ගොඩ වැදුනු ජීවිතය
…
…
…සොබාදම උරුමදුන්
…දයිවයේ හිමිකරය
…
…
…නිහඩවම ලබන්නට
…ජීවිතේ පන්නරය
…
…මගේ සිත හැර නොයන්……
…
…
…මා දයාබර.
…
…
…
…කවිය..